Ongewenst bezoek. 2 keer zelfs. Artist Residency week 3.
Di 17 april
Voor het eerst avondlicht: wat is dat mooi! Er lichten dingen op die ik nooit eerder zag. Plots zijn er kleuren in dat gebouw! Prachtig! Het avondlicht is het mooist tot nu toe.
Woe 18 april
Prachtig weer vandaag. Zon en warm. Teveel zon, helaas. De losvloer is fantastisch mooi zo, maar er valt niet te werken waar ik sta, ik moet me morgen echt anders gaan zetten. Veel geklooi vandaag omdat de zon mij ambeteerde. Mij dikwijls verplaatst. Maar ik heb me wel echt geamuseerd, zalig zo zonder kou!
Do 19 april
Eindelijk lente! Of zal ik het zomer noemen? Het is zonnig, 28°, en er is een zalig warm windje. Ik heb mijn boterhammen deze middag buiten op de terril opgegeten :).
Vr 20 april : ongewenst bezoek
Ik heb me serieus verschrokken gisterenavond! Ik bleef voor het eerst wat langer doorwerken. Normaal moet ik stoppen om 18u omdat ik vanaf dan alleen ben op de site, zowel de kantoren als het mijnmuseum zijn dan dicht. Als ik toch een beetje langer wil werken, moet ik de mensen van be-MINE verwittigen.
Ik had laten weten tot 20u te werken. Om kwart voor, ik begon net op te ruimen, gaat ineens het alarm af.
Dat wil dus zeggen dat er inbrekers in het gebouw zijn. Ik hoorde verhalen over zowel koperdieven als over urban explorers. Van die eerste heb ik schrik, mijn hart bonkt tegen 200 in het uur. Wat moet ik doen? Ze kunnen ook denken dat ik het alarm zelf heb veroorzaakt door ergens te komen waar ik dat niet mag.
Ik verstuur een sms: “het alarm gaat af, en ik ben het niet. Ik ben wel nog in het gebouw.” Een tijdje later stopt het alarm, en krijg ik telefoon: “ik ben naar de camerabeelden aan het kijken, het zijn maar een paar tieners, 2 meisjes en een jongen. Ik denk dat ze zijn gaan lopen van het alarm.” Bijna tegelijk hoor ik buiten geloop en een meisje roepen: “het alarm gaat af!” OEF.
Dacht nog even te gaan zwemmen, maar had alleen nog zin in een borrel achteraf.
Vr 20 April
Ik heb vanmorgen mijn schilderij proper geborsteld. Gisteren strooide ik ongezeefde stofkool op een laag lijm, daar is niet veel van blijven hangen. Vooral stof eigenlijk. Het was nu ook niet mijn bedoeling dat dat vlak vol korrels zou liggen, maar ik had er toch meer van verwacht. Niet erg, zo leer ik weer bij.
Za 21 april : ongewenst bezoek, alweer
Hoogtepunt van de dag gisteren (NIET dus). Alweer ongewenste bezoekers. Deze keer is het groep senioren. Meneer: “Ah, is dat Kunst?”. Ik kijk hem allicht wat onbegrijpend aan. Hij herhaalt: “Is dat nu Kunst? Mevrouw langs hem, lichtjes gegeneerd: “A ja, natuurlijk, Mondriaan, die werkt ook zo in vakjes, en dat is toch ook Kunst?”.
Maar meneer rust niet tot hij van mij een antwoord krijgt. “Euh, ja meneer, dat is Kunst.” Daar wachtte hij op. Zijn meest misprijzende blik is mijn deel. “Maar je moet dat niet mooi vinden hè” voeg ik erachter, en ik draai mijn rug.
Ik weet dat ik me niet mag laten doen door dat soort mensen. En toch heb ik meer zin om te wenen dan om te lachen.
Samenvatting Artist Residency week 3:
Veel gewerkt. Veel dunne lagen geschilderd. Nog altijd niet goed. Ik begin gefrustreerd te geraken. 3 weken véél uren geschilderd, nog geen enkel werk OK. Conclusie: ik pak het verkeerd aan. Het is te ingewikkeld.
Ik moet alles in balans proberen te krijgen. Ik denk veel en veel te veel na. Ik wil terug “gewoon” schilderen, me amuseren. Maar ik heb schrik. Schrik om dat zorgvuldig opgebouwd werk met 1 te dikke laag helemaal te niet te doen.
