Dat ik zelf mijn verf maak van steenkool, dat weet je al even als je mijn blog volgt. Dat die steenkool uit Beringen komt, vertelde ik eind maart. Maar wat ik er niét bij vertelde, is dat ik mij toen aan het voorbereiden was om met die verf 4 maanden te gaan schilderen in het allermooiste, en meest inspirerende atelier dat ik mij kan inbeelden: de losvloer van de kolenwasserij van Beringen.
Mijn eeuwige dankbaarheid aan be-MINE voor hun toestemming en hulp,
en een dikke dankjewel aan alle mijnwerkers die deze prachtige steenkool bovengehaald hebben.
Je leest hier regelmatig iets over verf, dat ik die aan het maken ben van tot pigment vermalen steenkool. Maar wat ik nog niet verteld heb, is met wélke steenkool ik al die verftesten aan het doen ben. Alle steenkool is namelijk niet hetzelfde. Verre van zelfs…
Van Semple’s Black over steenkool van Zolder tot rare tests met gekochte antraciet
Mijn medewerking aan Semple’s zoektocht naar de zwartst mogelijke verf voor iedereen (behalve voor Anish Kapoor), was het begin van mijn “steenkoolverf verhaal”. Ik begon met te experimenteren met steenkool uit de koolmijn van Zolder. Die gaf donkerbruine verf. Toen probeerde ik gekochte steenkool, antraciet. Die gaf een neutraal zwart als resultaat. Gemengd met Semple’s Black 2.0, gaf dat de zwartste verf die er bestond. Tot zover waren jullie nog mee.
Maar ik wou de verf NOG zwarter krijgen. Hoe meer licht iets zwart absorbeert, hoe donkerder het toont. Een mat oppervlak absorbeert. Maar de antraciet steenkool die ik gebruikte blinkt. Blinkend pigment reflecteert licht ipv het op te slorpen. Daar moest ik iets aan kunnen doen…
Iets, zoals in: de steenkool mat proberen te maken. Hiervoor deed ik de meest idiote tests: Steenkool mengen met White-Spirit, met terpentijn, met Ammoniak, met … allemaal ongezonde stinkende producten, die de steenkool zijn glans ontnam. Die mat gemaakte steenkool verwerkte ik tot verf, met de hoop de zwarte verf nog zwarter te krijgen. En dat lukte. Het verschil tussen de verfresultaten was bijlange niet zo groot als het verschil tussen droog pigment, maar het was er wel. Een heel gedoe wel. En echt niet gezond. Goed voor een teststrookje, niet om te gaan produceren.
Maar door het kleurverschil tussen de steenkool van Zolder en die van de gekochte steenkool…
werd ik erg nieuwsgierig naar welke kleur de steenkool van Beringen dan zou geven. Onder de kolenwasserij zag ik nog hopen steenkool liggen, die ik heel graag zou hebben. Maar het terrein was afgesloten met hekken, en er hing een waarschuwing op dat er camerabewaking is. Verdorie.
Als er iéts is dat ik in 2017 geleerd heb
dan is het, dat als ik iets echt graag wil, ik dat gewoon moet durven vragen. Het antwoord is verrassend dikwijls ja, en ik word daar ongelofelijk gelukkig van. De rest lees je in deel 2.
Ik ben nog altijd aan het proberen om de mooiste zwarte verf te maken, en ik heb een versie waar ik heel erg content van ben. Het is een prachtig zwart, wat fluweelachtig van textuur, en echt heel heel erg donker. Hoe donker, dat vertel ik nog wel eens :).
Nu ben ik vooral bezig met de beste manier te zoeken om er een iets grotere hoeveelheid van te maken, want ik heb grote plannen volgend jaar… en daar heb ik veeeeeel verf voor nodig.
Expo Suite voor de laatste Mijn: wegens succes verlengd
Goed nieuws voor mocht je nog niet in ZLDR luchtfabriek geraakt zijn: de expo Suite voor de Laatste Mijn is “verlengd wegens succes” zoals dat heet, en blijft een week langer open dan eerst gepland.
Het magistrale muzikale eerbetoon wordt helaas niet meer opgevoerd (zo goed dat ik 2 keer ben gaan kijken!), maar is over een paar maanden te koop op DVD. Ik hou je op de hoogte.
Expo: nog t/m zondag 15 oktober in ZLDR Luchtfabriek (mijnsite), Marktplein 5, Heusden-Zolder
Expo An Vanderlinden in de Halte
Ondertussen heb ik vorige week nog een tentoonstelling opgebouwd, ook in Zolder. Dat was ter ere van de, euhm, “vooropening” van de Halte zaterdagavond, een nieuwe multifunctionele ruimte in Viversel, die je weldra kan boeken. Het feestje was dik in orde, maar helaas voor jullie privé ;-).
De expo kan je wel bezoeken, nog tot en met zondag 15/10 op afspraak. Hiervoor bel je naar Marc Goossens, tel. 0475 92 17 44
Het is gewoon gênant eigenlijk, dat ik hier nu pas iets over schrijf, terwijl ik er echt mega enthousiast over ben. Reden: eerst verzoop ik in het werk, écht echt echt geen tijd om te schrijven. En daarna begon mijn vakantie, heerlijk zo een paar weken zonder PC. Mijn verlof is nog maar een paar dagen afgelopen, en in die paar dagen moest er vanalles gebeuren, waarvan het belangrijkste: mijn werk gaan ophangen in ZLDR Luchtfabriek!
Dus sorry als je er nu pas over leest, maar morgen, 30 september, is een heel belangrijke dag in Zolder. Dan is het 25 jaar geleden dat de koolmijn sloot, als laatste van de Benelux. Dat wordt herdacht met een muzikaal en beeldend eerbetoon in ZLDR Luchtfabriek. Het volledige programma kan je hier nalezen (pdf) of op de website van cc muze.
Nog belangrijker morgen, is de reünie van alle oud-mijnwerkers, familieleden en sympathisanten, georganiseerd door vriendenkring KS. Het toespraken programma van 13-14u vind je op hun website. Dus kom gewoon af morgen, welkom tussen 13 en 20u!
Foto boven: de compresorenhal zoals die er normaal uit ziet. Het is een beetje anders op dit moment :)
Er hangen ondertussen heel veel meer werken op de groepstentoonstelling “Erfgoed” van vzw Mine-Art (de foto toont maar een stukje van de zaal), maar om die te zien te krijgen moet je naar Casino Waterschei.
Vandaag en morgen open van 10 tot 18 uur.
De tentoonstelling loopt nog t/m 16 juli en is van di-vr open van 13-18u.
Een 70-tal kunstenaars maakten een spiksplinternieuw schilderij voor deze tentoonstelling met als thema Erfgoed. Dat wazig gemaakt schilderij op de voorgrond, dat is mijn nieuw werk. In het echt is dat dus niét wazig ;-).
OPEN: 2 t/m 17 juli ‘16
za-zo van 10-18u | di-vr van 13-18u
Casino Waterschei, André Dumontlaan 2, 3600 Genk
Zoals ik in deel 1 schreef, vroeg Semple’s assistente me dus of ik al iets gemaakt had met mijn zwarte steenkoolverf. Ik was aan een paar werken bezig, stuurde wat tussentijdse foto’s en werkte als een bezetene verder om eindresultaten te kunnen tonen. Dat lukte een paar weken geleden.
Het probleem is dat een foto echt niet weergeeft hoe donker, hoe zwart die verf is. Dus maakte ik ook video’s, maar omdat die maar met een kleine fotocamera (geen reflex) gemaakt zijn, geven ook die niet goed weer hoe raar dat erg zwarte zwart is. De camera trekt de kleur altijd op (maakt het lichter).
Steenkoolverf van Zolder
Dit werk maakte ik met mijn steenkoolverf, en Black 2.0. Ik heb er een ‘steenkoolvatje’ aan gehangen zoals bij mijn keramieke St-Barbara’s. Als je het werk in het echt ziet (*), zie je vanop een beetje afstand niet meer dat er een 3D voorwerp op het doek kleeft, dan lijkt het gewoon een plat rond vlak.
Welke verf waar gebruikt is, geef ik aan in onderstaande video:
(Klik hier om de video rechtstreeks in YouTube te bekijken)
Mijn zwartste zwart kunstwerk tot nu toe
is dit St.-Barbara werkje: “In de naam van mijn vader, mijn grootvader en hun vrienden” f2/07,
Acrylverf en steenkool op keramiek, An Vanderlinden, 2017.
Ge wilt niet weten hoe lang ik hier aan gewerkt heb. Black 2.0 is heel erg mat, en heel erg moeilijk te “verlichten”. Het verschil in matheid tussen gewone zwarte acrylverf zoals je die kan kopen in de kunstenaarsbenodigdheden winkel, en Black 2.0 is echt groot.
Om overgangen tussen licht en donker te krijgen voor dit werk, mengde ik Black 2.0 met gewone zwarte (kunstenaars)verf, en met matte medium, in verschillende gradaties. Maar zo donker, daar kan een oog niet op scherpstellen, dat is echt mega vervelend om binnen de lijntjes te blijven. Ik heb er vergrootglazen moeten bijhalen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat verf die nat is blinkt, terwijl ik overgangen maakte in matte verf, het resultaat liet zich dus niet echt voorspellen. Lagen, lagen, lagen en nog eens lagen verf zijn dit boven elkaar, tot ik het gewenste effect had.
Veel van de “lichtgevende” delen in dit werk, is gewone zwarte verf, verdund met gewone mediums. Hier en daar heb ik een blinkend medium gebruikt voor een accent, maar dat krijg je te zien in onderstaande korte video (Klik hier om hem rechtstreeks in YouTube te bekijken)
Zwart. Ik heb er nog veel over te vertellen, dus wordt vervolgd. Maar niet nu: nu moet ik echt dringend gaan verder werken in mijn atelier.
(*) het effect is goed zichtbaar in normale lichtomstandigheden. Als je een spot richt op dit soort schilderij, gaat de gewone zwarte verf bijna een spiegel lijken, en Black 2.0 grijs. Het is dus nog veel lichter dan Frederik De Wilde’s Nanoblack. Maar dat is dan weer geen normaal bruikbare verf, maar een coating. Dit is acrylverf.
