All posts in schilderkunst

09dec2022

Barbara Feest! Tentoonstelling An Vanderlinden in NAC Houthalen

Het is gelukt, steenkool vinden uit Houthalen!
Met die steenkool maakte ik verf, en hield ik een race tegen de tijd om er een groot Sint-Barbara schilderij mee te maken. Dat laatste veroorzaakte week-, dag-, avond- weekendwerk en slapelozen nachten. Maar eind goed, al goed, uiteindelijk. Oef!

Op 4 december, de naamdag van Sint-Barbara, opende mijn tentoonstelling exclusief voor de ere-burgers van weleer. Prachtig hoe Houthalen-Helchteren zijn oud-mijnwerkers nog steeds eert.

Vanaf 5 december is iedereen welkom op de eerste verdieping van het NAC. Naast mijn nieuw groot schilderij gemaakt met Houthalense steenkoolverf, toon ik er mijn ouder werk rond Sint-Barbara (zowel keramiek als schilderijen) en resultaten van verftesten.
Heb je er graag wat uitleg bij, of wil je gewoon goedendag komen zeggen: Vrijdag 16 december ben ik aanwezig van 14 tot 19u. Welkom!

Deze tentoonstelling kwam tot stand met de steun van ECRU erfgoed en de gemeente Houthalen-Helchteren.

Barbara Feest!
Tentoonstelling An Vanderlinden
04/12/’22 tot 29/01/’23

1e verdieping NAC, Pastorijstraat 30, 3530 Houthalen
MA, WOE, DO, VR: van 9 tot 12 uur en van 14 tot 19 uur,
DI: van 9 tot 12 uur,
ZA en ZO: van 10 tot 12

Naast mijn tentoonstelling is er in het NAC ook nog een expo met Sint-Barbara beeldjes. In de mooie collectie van Mathieu Franssen vind je het klassieke Sint-Barbara beeldje met mijnlamp terug dat de inspiratie was voor mijn afbeelding van haar.

06nov2018

Start van het grootste schilderij dat ik ooit maakte, in een verborgen hoek van de kolenwasserij: Artist Residency week 5

Ma 31 april

Vandaag kan ik eindelijk aan mijn eerste écht groot schilderij beginnen! Ik heb al jàren zin om op echt groot formaat te werken, maar had er nooit de kans toe. Dit is 2m x 2m50. Ik wou eigenlijk nog grotere doeken bestellen, maar mijn leverancier praatte dat uit mijn hoofd. Dit kan nog door een gewone deuropening…

Ik ben ook verhuisd naar de andere kant van de schachtbok :-). De vloer is hier vlak zodat ik achteruit kan wandelen zonder over de treinsporen te vallen. En, ook heel belangrijk: hier ziet niemand mij staan :-). Heerlijk!

Di 1 mei

Mensen vragen me dikwijls: maar hoe begint ge aan zoiets? Simpel. Gewoon verf en penseel nemen, en een grondlaag zetten. In dit geval ging dat gepaard met wat binnensmonds gevloek omdat ik mijn verf een beetje te donker gemaakt had.

 

Woe 2 mei

Mei, en het is maar 6° C buiten… miljard het is koud! Dit is de eerste keer dat ik echt een middagpauze genomen heb om mij te gaan opwarmen in de sauna. Mijn rug die zo al altijd pijn doet, was helemaal verkrampt van de kou. Zàlig die sauna’s van het zwembad hier op be-MINE.

Namiddag kwam de zon er gelukkig door en heb ik kunnen doorwerken. Kijk maar:

Ok, euhm, het vorige was versneld ;-). Dit is de trage werkelijkheid:

Do 3 mei

Heb ik al verteld dat ik in een echt ENORM groot gebouw werk? :-)
Plots lijkt dat grote doek helemaal niet zo groot te zijn.
#dedingeninperspectiefplaatsen

Dingen in perspectief plaatsen lijkt wel het thema van de dag ;-)

Vr 4 mei

Ik heb lang doorgewerkt gisterenavond. Ik kon wat later blijven dan normaal doordat het dit weekend Put Rock is. Er waren dus nog mensen genoeg in mijn buurt.
Het schilderen gaat goed, ik heb het schilderij in mijn hoofd zitten. Er is nog veel werk aan maar ik zie het voor me.

Het gaat goed vooruit :-)

Samenvatting Artist Residency Week 5

Eindelijk aan mijn eerste écht groot schilderij begonnen, en het gaat goed: ik ben blij! Het formaat ligt me, en ik ben helemaal op mijn gemak op deze nieuwe plaats. Fijn :-)

29okt2018

Over angst loslaten en verhuizen: dit was mijn Artist Residency week 4

Ma 23 april

Vandaag mijn angst wat losgelaten en gewoon geschilderd. Man dat deed deugd! Ik heb het nog bescheiden gehouden en niet dekkend gewerkt, maar toch, ik heb het gevoel dat ik eindelijk nog eens geschilderd heb, oef!

An Vnderlinden schilderij in opbouw tijdens Artist Residency week 4

Di 24 april

Ik heb echt goed doorgewerkt vandaag. Mijn eerste groot schilderij terug “hersteld”. Ik vond dat ik een heel stuk verknoeid had, dat is terug OK nu. Het is een stuk donkerder ook nu, eindelijk! Bijna klaar. Bijna.Charbon de Beringen, An Vanderlinden

Vandaag heb ik de 3 kleine werkjes waar ik aan bezig ben ook eindelijk eens écht onder handen genomen. Ik hoop dat het morgen droog genoeg is, het ziet er veelbelovend uit.
3 kleine schilderijtjes in opbouw tijdens An V's Artist Residency week 4

Woe 25 april

De volgende dagen zijn er filmopnames op deze locatie. Ik heb hen beloofd om al mijn spullen op te ruimen. Waar ik niet echt op voorhand over nagedacht had, was hoe dat ik dat tapijt best zou verhuizen… :-D
Stof, stof! Eens thuis had ik nog steeds het gevoel dat ik stof aan het eten was. Al mijn kleren in het wasmachine gestopt, en mezelf uitvoerig in de douche. De smaak van stof is làng blijven hangen.

Do 26 april

Dus dit is mijn thuis voor een paar dagen. Zoals ik verwachtte, voel ik me wel op mijn gemak in mijn “Paint Office”. Kijk, ik heb hier zelfs een leuk tapijt :-D.

De ploeg van de Vlaamse televisie soap Familie is aan het filmen aan de overkant. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit één aflevering gezien, dus ik heb geen flauw idee wie “NIKO” is, en waarom iemand de hele tijd wanhopig om hem schreeuwt. Ik weet alleen dat ze die scène heel, heel, heel, heel erg dikwijls hebben opgenomen 😜

Voor de geïnteresseerden: Ik heb het gisteren opgezocht, de betreffende afleveringen zijn de eerste week van september uitgezonden. Maar echte fans weten dat natuurlijk.

Vr 27 april

Een heel fijn neveneffect van die filmploeg hier hebben, is dat be-MINE de hekken die halfweg de losvloer staan weggehaald heeft. Het alarm is er nog steeds dus ik kan niet korter bij de kipinstallatie komen dan anders, maar het zicht is zoveel mooier. Ik heb al heel wat foto’s genomen vandaag, en ik vermoed dat er nog gaan volgen :-). Zo mooi.

De losvloer deze namiddag, en deze avond. Ik hou zoooo van dat avondlicht hier.

Losvloer kolenswasserij Beringen, april 2018, foto An Vanderlinden

Losvloer kolenswasserij Beringen, april 2018, avond, foto An Vanderlinden

Za 28 april

Het licht was gisterenavond ook buiten heel mooi. Ik ben de terril nog opgegaan nadat ik gestopt was met werken. Prachtig zicht.

Schachtbok Beringen in avondlicht, foto: An Vanderlinden

 

Samenvatting Artist Residency Week 4

Op het einde: de opluchting :). Mijn angst deze week eindelijk grotendeels losgelaten. Geschilderd. Lijm gesmeerd, steenkool gestrooid, … me geamuseerd. Mijn eerste groot schilderij is eindelijk af. Ein-de-lijk! Het tweede is compleet anders omdat ik me daar in heb laten gaan, maar dat was mentaal nodig. Dat is nog niet af. Ook aan de 3 kleine schilderijtjes gewerkt. Productieve week uiteindelijk. Oef!

Lijm gesmeerd en steenkool gestrooid op mijn doek tijdens Artist Residency week 4

Schilderij "charbon de beringen 1" An Vanderlinden

22okt2018

Ongewenst bezoek. 2 keer zelfs. Artist Residency week 3.

Di 17 april

Voor het eerst avondlicht: wat is dat mooi! Er lichten dingen op die ik nooit eerder zag. Plots zijn er kleuren in dat gebouw! Prachtig! Het avondlicht is het mooist tot nu toe.

 losvloer be-mine

Woe 18 april

Prachtig weer vandaag. Zon en warm. Teveel zon, helaas. De losvloer is fantastisch mooi zo, maar er valt niet te werken waar ik sta, ik moet me morgen echt anders gaan zetten. Veel geklooi vandaag omdat de zon mij ambeteerde. Mij dikwijls verplaatst. Maar ik heb me wel echt geamuseerd, zalig zo zonder kou!

Do 19 april

Eindelijk lente! Of zal ik het zomer noemen? Het is zonnig, 28°, en er is een zalig warm windje. Ik heb mijn boterhammen deze middag buiten op de terril opgegeten :).

anv terril zicht op be-MINEANV 20180419 terril Beringen

Vr 20 april : ongewenst bezoek

Ik heb me serieus verschrokken gisterenavond! Ik bleef voor het eerst wat langer doorwerken. Normaal moet ik stoppen om 18u omdat ik vanaf dan alleen ben op de site, zowel de kantoren als het mijnmuseum zijn dan dicht. Als ik toch een beetje langer wil werken, moet ik de mensen van be-MINE verwittigen.

Ik had laten weten tot 20u te werken. Om kwart voor, ik begon net op te ruimen, gaat ineens het alarm af.
Dat wil dus zeggen dat er inbrekers in het gebouw zijn. Ik hoorde verhalen over zowel koperdieven als over urban explorers. Van die eerste heb ik schrik, mijn hart bonkt tegen 200 in het uur. Wat moet ik doen? Ze kunnen ook denken dat ik het alarm zelf heb veroorzaakt door ergens te komen waar ik dat niet mag.

Ik verstuur een sms: “het alarm gaat af, en ik ben het niet. Ik ben wel nog in het gebouw.” Een tijdje later stopt het alarm, en krijg ik telefoon: “ik ben naar de camerabeelden aan het kijken, het zijn maar een paar tieners, 2 meisjes en een jongen. Ik denk dat ze zijn gaan lopen van het alarm.” Bijna tegelijk hoor ik buiten geloop en een meisje roepen: “het alarm gaat af!” OEF.

Dacht nog even te gaan zwemmen, maar had alleen nog zin in een borrel achteraf.

ANV 2018 04 19 losvloer be-MINE

Vr 20 April

Ik heb vanmorgen mijn schilderij proper geborsteld. Gisteren strooide ik ongezeefde stofkool op een laag lijm, daar is niet veel van blijven hangen. Vooral stof eigenlijk. Het was nu ook niet mijn bedoeling dat dat vlak vol korrels zou liggen, maar ik had er toch meer van verwacht. Niet erg, zo leer ik weer bij.
anv steenkool borstelen

Za 21 april : ongewenst bezoek, alweer

Hoogtepunt van de dag gisteren (NIET dus). Alweer ongewenste bezoekers. Deze keer is het groep senioren. Meneer: “Ah, is dat Kunst?”. Ik kijk hem allicht wat onbegrijpend aan. Hij herhaalt: “Is dat nu Kunst? Mevrouw langs hem, lichtjes gegeneerd: “A ja, natuurlijk, Mondriaan, die werkt ook zo in vakjes, en dat is toch ook Kunst?”.
Maar meneer rust niet tot hij van mij een antwoord krijgt. “Euh, ja meneer, dat is Kunst.” Daar wachtte hij op. Zijn meest misprijzende blik is mijn deel. “Maar je moet dat niet mooi vinden hè” voeg ik erachter, en ik draai mijn rug.
Ik weet dat ik me niet mag laten doen door dat soort mensen. En toch heb ik meer zin om te wenen dan om te lachen.

anv taking distance flat work 2018 04 20

Samenvatting Artist Residency week 3:

Veel gewerkt. Veel dunne lagen geschilderd. Nog altijd niet goed. Ik begin gefrustreerd te geraken. 3 weken véél uren geschilderd, nog geen enkel werk OK. Conclusie: ik pak het verkeerd aan. Het is te ingewikkeld.
Ik moet alles in balans proberen te krijgen. Ik denk veel en veel te veel na. Ik wil terug “gewoon” schilderen, me amuseren. Maar ik heb schrik. Schrik om dat zorgvuldig opgebouwd werk met 1 te dikke laag helemaal te niet te doen.

Schilderij CDB1 in progress, An Vanderlinden

07sep2018

Artist Residency in mijngebouw Beringen

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw

An Vanderlinden aan het werk tijdens haar Artist Residency op de losvloer van de kolenwasserij van Beringen
Toen ik eind maart over mijn bezoek aan de kolenwasserij van Beringen schreef, kon en mocht ik nog niet alles vertellen. Nu wel. Enfin, bijna alles ;-)

Verliefd op de losvloer

Zoals ik toen al schreef ben ik echt zot van mijngebouwen. Ik hou van die sfeer, ik hou van dat mysterieuze licht, van de ruimte… de hele geschiedenis ervan geeft zoveel inspiratie. Telkens ik in zo’n gebouw ben wil ik er blijven. Tijdens mijn rondleiding door be-MINE werd ik zo verliefd op de losvloer dat ik het hardop zei, dat ik er mijn schildersezel doodgraag zou neerzetten. “Dan moet je een aanvraag indienen”, was het antwoord.

Toestemming Artist Residency (*)

Ik vroeg toestemming om gedurende een aantal maanden op de losvloer schilderijen te maken, met de steenkoolverf die ik aan het ontwikkelen was. Zo zou de Beringse steenkool uiteindelijk verwerkt worden op de plaats waar ze oorspronkelijk naar boven gehaald is.

Een 3-tal maanden nadat ik mijn vraag officieel stelde kreeg ik toestemming van be-MINE, mits ik een paar verzekeringen zou afsluiten en een overeenkomst ondertekenen. Heel uitzonderlijk, want de losvloer is een ruimte die normaal niet zonder begeleiding gebruikt mag worden. Ik heb een aantal vreugdedansjes uitgevoerd doorheen het huis. Soms komen dromen uit.

Afzondering

In de overeenkomst stonden wat voorwaarden, waaronder dat ik geen bezoek mocht ontvangen. Dit uit veiligheidsoverwegingen. Pers / media aandacht mocht op het einde, zoals je merkte in een vorig bericht. In eerste instantie was ik daar een beetje teleurgesteld over, omdat ik het in al mijn enthousiasme van de daken wou schreeuwen. Maar eens bezig, was ik al snel blij, heel erg blij zelfs, dat er niemand mocht komen storen. Was ik blij, dat ik nog geen verhalen en foto’s mocht delen hier en op de sociale media. Dat gaf me de rust die ik nodig had om me enkel en alleen op mijn schilderijen te focussen. Ik ben bijna dagelijks gaan schilderen, dikwijls ook in de weekends. Van ’s morgens tot ’s avonds. 4 maanden lang. Het was heel erg intensief, heel erg ingrijpend voor mij. Maar oh zo zalig.

Volg het verslag

Dagelijks nam ik foto’s, en af en toe pende ik iets neer, om achteraf verslag te kunnen uitbrengen. Vanaf 1 oktober begin ik hier, via de tag Charbon de Beringen, en op de sociale media, te laten zien hoe die 4 maanden op de losvloer van de kolenwasserij verliepen. Je kan je abonneren op mijn blog via e-mail, of je kan me volgen op instagram en facebook.

Tegen dat mijn verhaal verteld is zijn we in februari, en kan je mijn schilderijen in het echt komen bekijken. Ze worden tentoongesteld van 10 februari t/m 3 maart 2019,  in cultuurcentrum Casino Beringen. Zet het alvast in je agenda!

 

* Artist Residency is een chique klinkende benaming uit de kunstwereld. Het wil zeggen dat een kunstenaar tijdelijk op een andere locatie verblijft, met de bedoeling er kunstwerken te maken. Door intensief in een heel andere omgeving te werken en met andere mensen in contact te komen, verandert het werk.

26jul2018

Charbon de Beringen : Artist Residency in de kolenwasserij

Dat ik zelf mijn verf maak van steenkool, dat weet je al even als je mijn blog volgt. Dat die steenkool uit Beringen komt, vertelde ik eind maart. Maar wat ik er niét bij vertelde, is dat ik mij toen aan het voorbereiden was om met die verf 4 maanden te gaan schilderen in het allermooiste, en meest inspirerende atelier dat ik mij kan inbeelden: de losvloer van de kolenwasserij van Beringen.

TVL kwam op bezoek:
https://www.tvl.be/nieuws/kunstenares-maakt-schilderijen-in-oude-mijngebouwen-beringen-62730

de internetgazet ook:
http://www.internetgazet.be/an-vanderlinden-schildert-met-steenkool.aspx

Mijn eeuwige dankbaarheid aan be-MINE voor hun toestemming en hulp,
en een dikke dankjewel aan alle mijnwerkers die deze prachtige steenkool bovengehaald hebben.

26mrt2018

Kolenwasserij Beringen

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw


Schachtbok Beringen Mijn - AnV.be
Ik zag dus steenkool liggen waar ik niet aan kon, en heb het dan maar gevraagd, aan be-MINE. Of ik alsjeblieft steenkool mocht komen rapen omdat ik er schilderijen mee wou maken? Ze bleken mijn werken al te kennen, dus dat mocht. Meer zelfs, ik kreeg een hele rondleiding doorheen de gebouwen, onderweg naar betere steenkool dan degene die ik had zien liggen.

En ik ben echt ZOT van mijngebouwen, dus ik heb op z’n minst een week gezweefd nadien, van al de plaatsen die ik te zien kreeg met een veiligheidshelm op mijn hoofd. Eigenlijk begin ik gewoon opnieuw te zweven telkens ik naar de foto’s kijk die ik toen maakte. Ook al zijn de meeste daarvan mislukt wegens te snel en enthousiast genomen :).

Maar het beste moet nog komen: de steenkool, want daar ging het om. Steenkool uit Beringen, de stad waar mijn ouders van afkomstig zijn. Steenkool uit de koolmijn in wiens ziekenhuis ik geboren ben.

Ik kreeg een paar “soorten” mee, verschillende diktes steenkool. Op het zicht ziet deze steenkool er niet echt zwart uit, hij is niet echt donker. “Dat is stof” denk ik, dus ik begin met de kleinste steenkool te wassen. Grappig wel, steenkool die je uit een kolenwasserij hebt meegekregen beginnen te wassen bij thuiskomst. Nog grappiger was dat het spoelwater zo dik was dat het niet door de zeef liep, maar er bovenop bleef liggen. Het leek wel kwik. Dat komt allicht door de magnetiet die in de kolenwasserij aan het water werd toegevoegd om de steenkool van de stenen te kunnen scheiden, maar ik wijk af.

Steenkool uit de kolenwasserij van Beringen - AnV.befijne steenkool - stofkool uit Beringen - AnV.be

Ik waste de steenkool dus, en liet hem drogen. Hij zag er nog altijd even licht uit. Nadien vermaalde ik hem tot poeder, deed er wat producten bij en wreef hem tot verf.
Pigmentpasta gemaakt van steenkool uit de kolenwasserij van Beringen - AnV.beDe zwartste steenkoolverf komt uit Beringen - AnV.be

Zwarte verf. Maar écht zwarte verf. Veel zwarter dan de kleur van de droge steenkool laat vermoeden dat hij ooit zou kunnen worden. Zo zwart, dat ik me iets ging afvragen…

Herinnert ge u de testen waarover ik het gisteren had, om zo zwart mogelijke verf te maken? Raad nu eens wat er NOG zwarter is dan steenkool die dof gemaakt is door er chemische producten door te mengen?
Juist ja: steenkool van Beringen. :-)

Zwarste steenkoolverf tests AnV.be

Sindsdien ben ik “lichtjes” bezeten door deze steenkool van Beringen. Ik sta er mee op, en ik ga er mee slapen. Uren en uren en uren en uuuren heb ik al gespendeerd aan testen, want hier wil ik echt mee kunnen schilderen. Maar daar vertel ik u binnenkort meer over. Ik ben nog een poging aan het doen om het samen te vatten… .

 

Lees deel 3 

An Vanderlinden background image