All posts in Limburg

07nov2022

Gezocht: steenkool uit Houthalen


Heb jij nog steenkool uit Houthalen die je wel kan missen? Dan zou ik die graag hebben om verf van te maken!

Niet alleen om uit te proberen welke tint zwart de steenkool van Houthalen heeft, ook om met die verf een groot schilderij van Sint-Barbara te maken. Het resultaat van mijn testen, en het schilderij, kan je van 4 december tot 29 januari ontdekken op mijn tentoonstelling in het NAC.

Maar op dit moment zoek ik dus nog steenkool. Heb jij er? Dan graag een seintje naar mij (an@anv.be) of naar de dienst cultuur en jeugd van Houthalen ( cultuurenjeugd@houthalen-helchteren.be ). Dankjewel alvast!

 

Tentoonstelling in het kader van “Barbara Feest” met de steun van Ecru Erfgoed

 

07sep2018

Artist Residency in mijngebouw Beringen

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw

An Vanderlinden aan het werk tijdens haar Artist Residency op de losvloer van de kolenwasserij van Beringen
Toen ik eind maart over mijn bezoek aan de kolenwasserij van Beringen schreef, kon en mocht ik nog niet alles vertellen. Nu wel. Enfin, bijna alles ;-)

Verliefd op de losvloer

Zoals ik toen al schreef ben ik echt zot van mijngebouwen. Ik hou van die sfeer, ik hou van dat mysterieuze licht, van de ruimte… de hele geschiedenis ervan geeft zoveel inspiratie. Telkens ik in zo’n gebouw ben wil ik er blijven. Tijdens mijn rondleiding door be-MINE werd ik zo verliefd op de losvloer dat ik het hardop zei, dat ik er mijn schildersezel doodgraag zou neerzetten. “Dan moet je een aanvraag indienen”, was het antwoord.

Toestemming Artist Residency (*)

Ik vroeg toestemming om gedurende een aantal maanden op de losvloer schilderijen te maken, met de steenkoolverf die ik aan het ontwikkelen was. Zo zou de Beringse steenkool uiteindelijk verwerkt worden op de plaats waar ze oorspronkelijk naar boven gehaald is.

Een 3-tal maanden nadat ik mijn vraag officieel stelde kreeg ik toestemming van be-MINE, mits ik een paar verzekeringen zou afsluiten en een overeenkomst ondertekenen. Heel uitzonderlijk, want de losvloer is een ruimte die normaal niet zonder begeleiding gebruikt mag worden. Ik heb een aantal vreugdedansjes uitgevoerd doorheen het huis. Soms komen dromen uit.

Afzondering

In de overeenkomst stonden wat voorwaarden, waaronder dat ik geen bezoek mocht ontvangen. Dit uit veiligheidsoverwegingen. Pers / media aandacht mocht op het einde, zoals je merkte in een vorig bericht. In eerste instantie was ik daar een beetje teleurgesteld over, omdat ik het in al mijn enthousiasme van de daken wou schreeuwen. Maar eens bezig, was ik al snel blij, heel erg blij zelfs, dat er niemand mocht komen storen. Was ik blij, dat ik nog geen verhalen en foto’s mocht delen hier en op de sociale media. Dat gaf me de rust die ik nodig had om me enkel en alleen op mijn schilderijen te focussen. Ik ben bijna dagelijks gaan schilderen, dikwijls ook in de weekends. Van ’s morgens tot ’s avonds. 4 maanden lang. Het was heel erg intensief, heel erg ingrijpend voor mij. Maar oh zo zalig.

Volg het verslag

Dagelijks nam ik foto’s, en af en toe pende ik iets neer, om achteraf verslag te kunnen uitbrengen. Vanaf 1 oktober begin ik hier, via de tag Charbon de Beringen, en op de sociale media, te laten zien hoe die 4 maanden op de losvloer van de kolenwasserij verliepen. Je kan je abonneren op mijn blog via e-mail, of je kan me volgen op instagram en facebook.

Tegen dat mijn verhaal verteld is zijn we in februari, en kan je mijn schilderijen in het echt komen bekijken. Ze worden tentoongesteld van 10 februari t/m 3 maart 2019,  in cultuurcentrum Casino Beringen. Zet het alvast in je agenda!

 

* Artist Residency is een chique klinkende benaming uit de kunstwereld. Het wil zeggen dat een kunstenaar tijdelijk op een andere locatie verblijft, met de bedoeling er kunstwerken te maken. Door intensief in een heel andere omgeving te werken en met andere mensen in contact te komen, verandert het werk.

29sep2017

Morgen: Suite voor de laatste Mijn

Suite voor de laatste mijnHet is gewoon gênant eigenlijk, dat ik hier nu pas iets over schrijf, terwijl ik er echt mega enthousiast over ben. Reden: eerst verzoop ik in het werk, écht echt echt geen tijd om te schrijven. En daarna begon mijn vakantie, heerlijk zo een paar weken zonder PC.
Mijn verlof is nog maar een paar dagen afgelopen, en in die paar dagen moest er vanalles gebeuren, waarvan het belangrijkste: mijn werk gaan ophangen in ZLDR Luchtfabriek!

Dus sorry als je er nu pas over leest, maar morgen, 30 september, is een heel belangrijke dag in Zolder. Dan is het 25 jaar geleden dat de koolmijn sloot, als laatste van de Benelux. Dat wordt herdacht met een muzikaal en beeldend eerbetoon in ZLDR Luchtfabriek. Het volledige programma kan je hier nalezen (pdf) of op de website van cc muze.

Nog belangrijker morgen, is de reünie van alle oud-mijnwerkers, familieleden en sympathisanten, georganiseerd door vriendenkring KS. Het toespraken programma van 13-14u vind je op hun website.
Dus kom gewoon af morgen, welkom tussen 13 en 20u!

compressorenhal ZLDR luchtfabriek
Foto boven: de compresorenhal zoals die er normaal uit ziet. Het is een beetje anders op dit moment :)
Steenkool voor St-Barbara

21mei2017

100 jaar steenkoolproductie: herdenking op 25 juni

Herdenking 100 jaar steenkoolproductie - uitnodiging

Op 25 juni wordt er in Winterslag herdacht dat het 100 jaar geleden is dat steenkoolproductie begon in Limburg. Iedereen, oud-mijnwerkers in het bijzonder, welkom!

Om 10.28u wordt de Last Post geblazen in de Schachttoren Put 1.
Om 11u kan je de door de Provincie gerestaureerde film ‘50 jaar Winterslag’ bekijken in de Euroscoop.
Er is de voorstelling van een stripboek, een gedichtenboek, mijnwerkersbier, … . Een receptie, en, indien je je op voorhand inschrijft, een Mijnwerkersmaaltijd. Een heel programma dus. Je leest er al wat meer over op de uitnodiging, maar echt àlles kom je te weten als je mailt naar mine-art@telenet.be. Ook jezelf inschrijven voor deze dag doe je via dat mail adres, of telefonisch via 0477 338555 (Xavier Huygen).

Een week later, 1 juli, wordt er in het Casino van Waterschei een groepstentoonstelling geopend met als thema het mijnerfgoed. Een 60-tal kunstenaars namen de uitdaging aan om speciaal voor deze tentoonstelling een werk te maken op hetzelfde formaat doek. Rara, wie zou daar aan meedoen? ;-)

03aug2016

Limburgse heuvels

Mijn favoriete nieuwe hobby van de laatste maanden, is de Limburgse heuvels verkennen. “Limburgse heuvels”?” hoor ik uw hersenen kraken tot hier, zijn daar dan heuvels? Yep! Er hebben hier vele duizenden mollen hopen steen naar boven geworpen ;-).  Ik heb het uiteraard over de terrils, oftewel de hopen steenafval van de koolmijnen. Die zijn ondertussen prachtige stukken natuur geworden, met een uitzicht om u tegen te zeggen. Veel mooier kan recyclage niet worden volgens mij.

Terril Waterschei, Genk (2016)

Een van de voordelen van dat wandelen, is dat ik er niet eerst ontspannen voor moet zijn om het te kunnen, wat wel zo is als ik iets productiefs in mijn atelier wil doen. Ideaal dus, tijdens de afgelopen stresserende periode. Het is ook erg goed voor mijn rug, en die grond onder mijn voeten op de terrils… dat is een berg, maar dan ook letterlijk een BERG bruikbaar materiaal :-).

Lees verder →

08feb2016

Fuck Ikea Hasselt

Er is ook nieuws buiten mijn atelier, letterlijk, en dat vind ik écht, maar dan ook écht niet fijn. Ik woon aan de rand van de stad. Als ik vanuit het enige venster in mijn atelier dat op ooghoogte is naar buiten kijk (iets wat ik dikwijls doe), dan kijk ik altijd naar rechts, want links, daar ligt de stad. Recht naar achter en naar rechts, daar ligt natuur. De autostrade wordt door de fijne geluidsmuur aan het oog onttrokken (enkel de vrachtwagens komen er een beetje bovenuit), en daarachter lag terug natuur, niets dan natuur. De bomen leek gewoon door te lopen van hier tot oneindig. Zalig.

Als ik ‘s avonds de rolluik van de slaapkamer naar beneden deed was alles donker. Alles, op het licht van 1 huis na. Daar wuifde ik dan even naar. Dag huis, tot morgen. In donkere winterdagen zoals nu was het ‘s morgens trouw weer op post als ik de rolluik weer open deed. Lichtpuntje in de duisternis. Een bondgenoot in de verte.

Nu denk ik iedere avond en iedere morgen bij het op- en aflaten van de rolluiken: Fucking Ikea!
De duisternis heeft het loodje moeten leggen tegen een gigantisch grote parking, badend in het gele licht, en daarin een dik groot blauw en geel gebouw, met lichtgevende letters die speciaal naar hier gericht lijken te zijn: IKEA. Fucking Ikea.
Ikea Hasselt by night, vanuit de slaapkamer

Lees verder →

04dec2015

Hoor: ‘t is St.-Barbara!

Vorig jaar was er nog een fijn concertje in een fijn kerkje voor Sint Baar, dit jaar kan je dankzij M2015 een ode aan St.-Barbara horen op verschillende beiaards doorheen de Limburgse mijnstreek in België en Nederland.
De stadsbeiaardiers van Heerlen, Hasselt en Genk spelen vandaag mijnwerkersliederen (waaronder Glück Auf) om 11u in Brunssum, om 12u in Heerlen, om 13u in Maastricht, om 14u in de Sint-Martinuskerk in Genk (dat is die met die toren in de buurt van KRC ;-)), en om 15u in de Sint-Quintinuskathedraal van Hasselt.

Het begin van een jaarlijkse traditie, hoopt organisator Het jaar van de Mijnen 2015. Ik hoop met hen mee!

Bij deze een heel fijne Sint Baar, beste (ex-)mijnwerkers. En brandweermannen. En, jawel, beste klokkenspelers, want blijkbaar is Sint Barbara ook jullie patrones. Zie je wel dat vrouwen kunnen multi-tasken ;-)

 St.-Barbara (V7) - 120x100 - olieverf en steenkool - c. An Vanderlinden

foto: St.-Barbara (V7), olieverf en steenkool op doek, An Vanderlinden

update:
die in Genk, dat was dus een andere kerk dan ik dacht, daar stond ik mooi voor een stille kerk….
dan toch maar terug naar Hasselt gereden, mijn fiets opgesprongen en naar de kathedraal gekrost om daar te gaan luisteren… mooi! En het was de moeite meer dan waard, want ik heb uiteindelijk zelfs de beiaard van heel dichtbij mogen zien :-). Nog eens een dikke dankjewel daarvoor!

An Vanderlinden background image