All posts tagged as steenkool

09dec2022

Barbara Feest! Tentoonstelling An Vanderlinden in NAC Houthalen

Het is gelukt, steenkool vinden uit Houthalen!
Met die steenkool maakte ik verf, en hield ik een race tegen de tijd om er een groot Sint-Barbara schilderij mee te maken. Dat laatste veroorzaakte week-, dag-, avond- weekendwerk en slapelozen nachten. Maar eind goed, al goed, uiteindelijk. Oef!

Op 4 december, de naamdag van Sint-Barbara, opende mijn tentoonstelling exclusief voor de ere-burgers van weleer. Prachtig hoe Houthalen-Helchteren zijn oud-mijnwerkers nog steeds eert.

Vanaf 5 december is iedereen welkom op de eerste verdieping van het NAC. Naast mijn nieuw groot schilderij gemaakt met Houthalense steenkoolverf, toon ik er mijn ouder werk rond Sint-Barbara (zowel keramiek als schilderijen) en resultaten van verftesten.
Heb je er graag wat uitleg bij, of wil je gewoon goedendag komen zeggen: Vrijdag 16 december ben ik aanwezig van 14 tot 19u. Welkom!

Deze tentoonstelling kwam tot stand met de steun van ECRU erfgoed en de gemeente Houthalen-Helchteren.

Barbara Feest!
Tentoonstelling An Vanderlinden
04/12/’22 tot 29/01/’23

1e verdieping NAC, Pastorijstraat 30, 3530 Houthalen
MA, WOE, DO, VR: van 9 tot 12 uur en van 14 tot 19 uur,
DI: van 9 tot 12 uur,
ZA en ZO: van 10 tot 12

Naast mijn tentoonstelling is er in het NAC ook nog een expo met Sint-Barbara beeldjes. In de mooie collectie van Mathieu Franssen vind je het klassieke Sint-Barbara beeldje met mijnlamp terug dat de inspiratie was voor mijn afbeelding van haar.

07nov2022

Gezocht: steenkool uit Houthalen


Heb jij nog steenkool uit Houthalen die je wel kan missen? Dan zou ik die graag hebben om verf van te maken!

Niet alleen om uit te proberen welke tint zwart de steenkool van Houthalen heeft, ook om met die verf een groot schilderij van Sint-Barbara te maken. Het resultaat van mijn testen, en het schilderij, kan je van 4 december tot 29 januari ontdekken op mijn tentoonstelling in het NAC.

Maar op dit moment zoek ik dus nog steenkool. Heb jij er? Dan graag een seintje naar mij (an@anv.be) of naar de dienst cultuur en jeugd van Houthalen ( cultuurenjeugd@houthalen-helchteren.be ). Dankjewel alvast!

 

Tentoonstelling in het kader van “Barbara Feest” met de steun van Ecru Erfgoed

 

07sep2018

Artist Residency in mijngebouw Beringen

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw

An Vanderlinden aan het werk tijdens haar Artist Residency op de losvloer van de kolenwasserij van Beringen
Toen ik eind maart over mijn bezoek aan de kolenwasserij van Beringen schreef, kon en mocht ik nog niet alles vertellen. Nu wel. Enfin, bijna alles ;-)

Verliefd op de losvloer

Zoals ik toen al schreef ben ik echt zot van mijngebouwen. Ik hou van die sfeer, ik hou van dat mysterieuze licht, van de ruimte… de hele geschiedenis ervan geeft zoveel inspiratie. Telkens ik in zo’n gebouw ben wil ik er blijven. Tijdens mijn rondleiding door be-MINE werd ik zo verliefd op de losvloer dat ik het hardop zei, dat ik er mijn schildersezel doodgraag zou neerzetten. “Dan moet je een aanvraag indienen”, was het antwoord.

Toestemming Artist Residency (*)

Ik vroeg toestemming om gedurende een aantal maanden op de losvloer schilderijen te maken, met de steenkoolverf die ik aan het ontwikkelen was. Zo zou de Beringse steenkool uiteindelijk verwerkt worden op de plaats waar ze oorspronkelijk naar boven gehaald is.

Een 3-tal maanden nadat ik mijn vraag officieel stelde kreeg ik toestemming van be-MINE, mits ik een paar verzekeringen zou afsluiten en een overeenkomst ondertekenen. Heel uitzonderlijk, want de losvloer is een ruimte die normaal niet zonder begeleiding gebruikt mag worden. Ik heb een aantal vreugdedansjes uitgevoerd doorheen het huis. Soms komen dromen uit.

Afzondering

In de overeenkomst stonden wat voorwaarden, waaronder dat ik geen bezoek mocht ontvangen. Dit uit veiligheidsoverwegingen. Pers / media aandacht mocht op het einde, zoals je merkte in een vorig bericht. In eerste instantie was ik daar een beetje teleurgesteld over, omdat ik het in al mijn enthousiasme van de daken wou schreeuwen. Maar eens bezig, was ik al snel blij, heel erg blij zelfs, dat er niemand mocht komen storen. Was ik blij, dat ik nog geen verhalen en foto’s mocht delen hier en op de sociale media. Dat gaf me de rust die ik nodig had om me enkel en alleen op mijn schilderijen te focussen. Ik ben bijna dagelijks gaan schilderen, dikwijls ook in de weekends. Van ’s morgens tot ’s avonds. 4 maanden lang. Het was heel erg intensief, heel erg ingrijpend voor mij. Maar oh zo zalig.

Volg het verslag

Dagelijks nam ik foto’s, en af en toe pende ik iets neer, om achteraf verslag te kunnen uitbrengen. Vanaf 1 oktober begin ik hier, via de tag Charbon de Beringen, en op de sociale media, te laten zien hoe die 4 maanden op de losvloer van de kolenwasserij verliepen. Je kan je abonneren op mijn blog via e-mail, of je kan me volgen op instagram en facebook.

Tegen dat mijn verhaal verteld is zijn we in februari, en kan je mijn schilderijen in het echt komen bekijken. Ze worden tentoongesteld van 10 februari t/m 3 maart 2019,  in cultuurcentrum Casino Beringen. Zet het alvast in je agenda!

 

* Artist Residency is een chique klinkende benaming uit de kunstwereld. Het wil zeggen dat een kunstenaar tijdelijk op een andere locatie verblijft, met de bedoeling er kunstwerken te maken. Door intensief in een heel andere omgeving te werken en met andere mensen in contact te komen, verandert het werk.

29mei2018

ART Connects (?), Across Borders – Expo in De Kantfabriek, Ninove

Sorry dat ik zo lang niets meer geschreven heb hier. Ik zit de laatste tijd nauwelijks in mijn kantoor. Mijn atelier is nu eenmaal veel interessanter :-).
Bij deze eindelijk nog eens nieuws, zij het al een beetje belegen:
ik neem deel aan ” ART Connects (?), Across Borders “, een groepstentoonstelling in De Kantfabriek in Ninove. Dat gebouw is, jawel, een oude kantfabriek ;-). Leuke locatie!

Vandaag zijn we gaan opbouwen, donderdagavond is het immers al de openingsshow om 20u. Van wat ik vandaag al heb zien hangen/staan kan ik met overtuiging zeggen dat de tentoonstelling er goed uitziet! De werken passen echt goed bij elkaar.
Van mij hangt er alleen keramiek (dus niets op doek). 20 Kleine steenkoolvaatjes waaronder een paar spikplinternieuwe, een paar handen, en mijn favoriete keramieke Sint-Barbara, de pikzwarte waar ik ontelbaar veel uren aan gewerkt heb. Ik mis ze nu al hier in huis, maar ik laat ze graag een maand aan jullie ogen over. Welkom in De Kantfabriek!

affiche “ART Connects (?), Across Borders”

“ART Connects (?), Across Borders”

met Ilan Weiss | Nicolas Baeyens | Julie Scheurweghs | Feline Minne | Gino Rizzi | Caroline Vandenbouhede | Marijke Henkens | An Vanderlinden | Anna Gray | Hilde NIJS |

Openingsshow donderdag 31 mei 20:00
met kunstcriticus/dichter Inge Braeckman, percussie duo As One, filmschool Narafi Brussel met sci-fi shorty “Brick the wall”

EXPO loopt tot 1 juli iedere zaterdag en zondag van 15 tot 18u

De Kantfabriek, Burchtstraat 4, Ninove, België

26mrt2018

Kolenwasserij Beringen

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw


Schachtbok Beringen Mijn - AnV.be
Ik zag dus steenkool liggen waar ik niet aan kon, en heb het dan maar gevraagd, aan be-MINE. Of ik alsjeblieft steenkool mocht komen rapen omdat ik er schilderijen mee wou maken? Ze bleken mijn werken al te kennen, dus dat mocht. Meer zelfs, ik kreeg een hele rondleiding doorheen de gebouwen, onderweg naar betere steenkool dan degene die ik had zien liggen.

En ik ben echt ZOT van mijngebouwen, dus ik heb op z’n minst een week gezweefd nadien, van al de plaatsen die ik te zien kreeg met een veiligheidshelm op mijn hoofd. Eigenlijk begin ik gewoon opnieuw te zweven telkens ik naar de foto’s kijk die ik toen maakte. Ook al zijn de meeste daarvan mislukt wegens te snel en enthousiast genomen :).

Maar het beste moet nog komen: de steenkool, want daar ging het om. Steenkool uit Beringen, de stad waar mijn ouders van afkomstig zijn. Steenkool uit de koolmijn in wiens ziekenhuis ik geboren ben.

Ik kreeg een paar “soorten” mee, verschillende diktes steenkool. Op het zicht ziet deze steenkool er niet echt zwart uit, hij is niet echt donker. “Dat is stof” denk ik, dus ik begin met de kleinste steenkool te wassen. Grappig wel, steenkool die je uit een kolenwasserij hebt meegekregen beginnen te wassen bij thuiskomst. Nog grappiger was dat het spoelwater zo dik was dat het niet door de zeef liep, maar er bovenop bleef liggen. Het leek wel kwik. Dat komt allicht door de magnetiet die in de kolenwasserij aan het water werd toegevoegd om de steenkool van de stenen te kunnen scheiden, maar ik wijk af.

Steenkool uit de kolenwasserij van Beringen - AnV.befijne steenkool - stofkool uit Beringen - AnV.be

Ik waste de steenkool dus, en liet hem drogen. Hij zag er nog altijd even licht uit. Nadien vermaalde ik hem tot poeder, deed er wat producten bij en wreef hem tot verf.
Pigmentpasta gemaakt van steenkool uit de kolenwasserij van Beringen - AnV.beDe zwartste steenkoolverf komt uit Beringen - AnV.be

Zwarte verf. Maar écht zwarte verf. Veel zwarter dan de kleur van de droge steenkool laat vermoeden dat hij ooit zou kunnen worden. Zo zwart, dat ik me iets ging afvragen…

Herinnert ge u de testen waarover ik het gisteren had, om zo zwart mogelijke verf te maken? Raad nu eens wat er NOG zwarter is dan steenkool die dof gemaakt is door er chemische producten door te mengen?
Juist ja: steenkool van Beringen. :-)

Zwarste steenkoolverf tests AnV.be

Sindsdien ben ik “lichtjes” bezeten door deze steenkool van Beringen. Ik sta er mee op, en ik ga er mee slapen. Uren en uren en uren en uuuren heb ik al gespendeerd aan testen, want hier wil ik echt mee kunnen schilderen. Maar daar vertel ik u binnenkort meer over. Ik ben nog een poging aan het doen om het samen te vatten… .

 

Lees deel 3 

25mrt2018

Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …

deel 1: Het mooiste, en het zwartste pigment, komt uit …
deel 2 : Kolenwasserij Beringen
deel 3 : Artist Residency in mijngebouw

Je leest hier regelmatig iets over verf, dat ik die aan het maken ben van tot pigment vermalen steenkool. Maar wat ik nog niet verteld heb, is met wélke steenkool ik al die verftesten aan het doen ben. Alle steenkool is namelijk niet hetzelfde. Verre van zelfs…

Van Semple’s Black over steenkool van Zolder tot rare tests met gekochte antraciet

brokjes steenkool van Zolder - anv.beMijn medewerking aan Semple’s zoektocht naar de zwartst mogelijke verf voor iedereen (behalve voor Anish Kapoor), was het begin van mijn “steenkoolverf verhaal”. Ik begon met te experimenteren met steenkool uit de koolmijn van Zolder. Die gaf donkerbruine verf. Toen probeerde ik gekochte steenkool, antraciet. Die gaf een neutraal zwart als resultaat. Gemengd met Semple’s Black 2.0, gaf dat de zwartste verf die er bestond. Tot zover waren jullie nog mee.

Maar ik wou de verf NOG zwarter krijgen. Hoe meer licht iets zwart absorbeert, hoe donkerder het toont. Een mat oppervlak absorbeert. Maar de antraciet steenkool die ik gebruikte blinkt. Blinkend pigment reflecteert licht ipv het op te slorpen. Daar moest ik iets aan kunnen doen…

tests manipulatie steenkool pigment- AnV.be

Iets, zoals in: de steenkool mat proberen te maken. Hiervoor deed ik de meest idiote tests: Steenkool mengen met White-Spirit, met terpentijn, met Ammoniak, met … allemaal ongezonde stinkende producten, die de steenkool zijn glans ontnam. Die mat gemaakte steenkool  verwerkte ik tot verf, met de hoop de zwarte verf nog zwarter te krijgen. En dat lukte. Het verschil tussen de verfresultaten was bijlange niet zo groot als het verschil tussen droog pigment, maar het was er wel. Een heel gedoe wel. En echt niet gezond. Goed voor een teststrookje, niet om te gaan produceren.

Maar door het kleurverschil tussen de steenkool van Zolder en die van de gekochte steenkool…

werd ik erg nieuwsgierig naar welke kleur de steenkool van Beringen dan zou geven. Onder de kolenwasserij zag ik nog hopen steenkool liggen, die ik heel graag zou hebben. Maar het terrein was afgesloten met hekken, en er hing een waarschuwing op dat er camerabewaking is. Verdorie.

Als er iéts is dat ik in 2017 geleerd heb

dan is het, dat als ik iets echt graag wil, ik dat gewoon moet durven vragen. Het antwoord is verrassend dikwijls ja, en ik word daar ongelofelijk gelukkig van.
De rest lees je in deel 2.

11feb2018

Testing testing one, two, vierkantswortel, tot de 3e macht

foto bereking verfontwikkeling, met rekenmachine, in het atelier van AnV.beOk, ik overdrijf, ZO ver gaat het (gelukkig) niet. Maar mijn petje, dat gaat het wel te boven. Ik heb het over wiskunde, dames en heren. Wiskunde. En Scheikunde. Chemie. Aaaaaargh. Woorden die ik na mijn middelbaar nooit meer hoopte te horen. Ik had een grondige, maar dan ook echt hartsgrondige hekel aan het middelbaar onderwijs. Ik wilde naar de Kunstschool, maar mijn (overigens heel erg lieve) bezorgde ouders drongen er op aan dat ik eerst mijn ASO zou afronden. Zodat ik nog naar de universiteit zou kunnen, mocht ik van gedacht veranderen. In het laatste jaar humaniora hing mijn slaapkamermuur vol met papiertjes. Op ieder papiertje een getal: het aantal dagen dat ik dat middelbaar nog moest ondergaan. Iedere ochtend trok ik 1 papiertje van de muur. 1 dag minder in de hel.

De tabel van Mendeljev, die scheurde ik echt in duizenden kleine stukjes na mijn laatste Chemie examen, een bloedhekel had ik aan dat vak.
Ik hou niet van wetenschappen. Ik hou van mysterie, en van fantaseren. Ik moet niet van alles weten hoe dat werkt, ik ben liever blij verwonderd dàt iets werkt. Een googeltruc is toch ook niet plezant meer als iemand hem op voorhand verklapt heeft?

anv_paint_tests-bAllemaal goed en wel, tot een mens zelf acrylverf wil gaan maken(*). Dan kom je niet ver met mysterie. Van de artikels en productbeschrijvingen die ik lees, gaan mijn oren regelmatig flapperen. Chemische termen waar ik nog nooit van gehoord heb komen op mijn scherm voorbij gerold. En nu ik met bindingstesten bezig ben, komt tot mijn ontzetting ook wiskunde om de hoek loeren. Hoe geraak ik nu van een 50% oplossing naar eentje van 40%, zonder weer helemaal opnieuw te moeten beginnen? Want opnieuw beginnen, dat is weggooien, en daar hou ik niet van. Het meest logische antwoord was het uiteraard niet, als ik dat rekensommetje terug omkeerde kwam ik niet terug bij mijn begin uit. Euhm… nee, ik geraakte er niet uit.

Tot mijne euro viel. Oh wacht eens, Dee (mijn man) is toch… scheikundige van opleiding? En vertelde onlangs nog op een feestje hoe goed hij vroeger was in wiskunde? Deeeeheeeeee? Help?
Lees verder →

An Vanderlinden background image