Er hangen ondertussen heel veel meer werken op de groepstentoonstelling “Erfgoed” van vzw Mine-Art (de foto toont maar een stukje van de zaal), maar om die te zien te krijgen moet je naar Casino Waterschei.
Vandaag en morgen open van 10 tot 18 uur.
De tentoonstelling loopt nog t/m 16 juli en is van di-vr open van 13-18u.
Een 70-tal kunstenaars maakten een spiksplinternieuw schilderij voor deze tentoonstelling met als thema Erfgoed. Dat wazig gemaakt schilderij op de voorgrond, dat is mijn nieuw werk. In het echt is dat dus niét wazig ;-).
OPEN: 2 t/m 17 juli ‘16
za-zo van 10-18u | di-vr van 13-18u
Casino Waterschei, André Dumontlaan 2, 3600 Genk
Zoals ik in deel 1 schreef, vroeg Semple’s assistente me dus of ik al iets gemaakt had met mijn zwarte steenkoolverf. Ik was aan een paar werken bezig, stuurde wat tussentijdse foto’s en werkte als een bezetene verder om eindresultaten te kunnen tonen. Dat lukte een paar weken geleden.
Het probleem is dat een foto echt niet weergeeft hoe donker, hoe zwart die verf is. Dus maakte ik ook video’s, maar omdat die maar met een kleine fotocamera (geen reflex) gemaakt zijn, geven ook die niet goed weer hoe raar dat erg zwarte zwart is. De camera trekt de kleur altijd op (maakt het lichter).
Steenkoolverf van Zolder
Dit werk maakte ik met mijn steenkoolverf, en Black 2.0. Ik heb er een ‘steenkoolvatje’ aan gehangen zoals bij mijn keramieke St-Barbara’s. Als je het werk in het echt ziet (*), zie je vanop een beetje afstand niet meer dat er een 3D voorwerp op het doek kleeft, dan lijkt het gewoon een plat rond vlak.
Welke verf waar gebruikt is, geef ik aan in onderstaande video:
(Klik hier om de video rechtstreeks in YouTube te bekijken)
Mijn zwartste zwart kunstwerk tot nu toe
is dit St.-Barbara werkje: “In de naam van mijn vader, mijn grootvader en hun vrienden” f2/07,
Acrylverf en steenkool op keramiek, An Vanderlinden, 2017.
Ge wilt niet weten hoe lang ik hier aan gewerkt heb. Black 2.0 is heel erg mat, en heel erg moeilijk te “verlichten”. Het verschil in matheid tussen gewone zwarte acrylverf zoals je die kan kopen in de kunstenaarsbenodigdheden winkel, en Black 2.0 is echt groot.
Om overgangen tussen licht en donker te krijgen voor dit werk, mengde ik Black 2.0 met gewone zwarte (kunstenaars)verf, en met matte medium, in verschillende gradaties. Maar zo donker, daar kan een oog niet op scherpstellen, dat is echt mega vervelend om binnen de lijntjes te blijven. Ik heb er vergrootglazen moeten bijhalen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat verf die nat is blinkt, terwijl ik overgangen maakte in matte verf, het resultaat liet zich dus niet echt voorspellen. Lagen, lagen, lagen en nog eens lagen verf zijn dit boven elkaar, tot ik het gewenste effect had.
Veel van de “lichtgevende” delen in dit werk, is gewone zwarte verf, verdund met gewone mediums. Hier en daar heb ik een blinkend medium gebruikt voor een accent, maar dat krijg je te zien in onderstaande korte video (Klik hier om hem rechtstreeks in YouTube te bekijken)
Zwart. Ik heb er nog veel over te vertellen, dus wordt vervolgd. Maar niet nu: nu moet ik echt dringend gaan verder werken in mijn atelier.
(*) het effect is goed zichtbaar in normale lichtomstandigheden. Als je een spot richt op dit soort schilderij, gaat de gewone zwarte verf bijna een spiegel lijken, en Black 2.0 grijs. Het is dus nog veel lichter dan Frederik De Wilde’s Nanoblack. Maar dat is dan weer geen normaal bruikbare verf, maar een coating. Dit is acrylverf.
On-ge-lo-felijk vind ik het van mezelf, dat ik hier al zo lang niets meer over mijn zwart geschreven heb, terwijl ik er dagelijks mee bezig ben. Zoals ik onlangs schreef ben ik mega enthousiast over mijn laatste ontwikkelingen, maar jullie missen een paar maanden testen die eraan vooraf gingen, dus hier eindelijk een korte samenvatting van heeeel veel dagen werk. Deel 1.
Mijn eigen zwart pigment, dat is … (tromgeroffel)
In mijn review van Black 2.0 las je “mijn eigen zwart pigment (waarover later meer) + Super Base = nog iets zwarter.” MIjn eigen zwart pigment, dat is, (tromgeroffel) (vervelende stilte) (ingehouden spanning) … (nog een beetje wachten) (zeg het dan, zeg het!)… tatataaaaaa: steenkool!
Ok, je had het kunnen raden, mij kennende :-).
Ik was al lang van plan om verf te maken met steenkool als pigment, het arriveren van Black 1.0 (Beta) en Super Base was het zetje dat ik nodig had om het écht te doen. Dus zodra ik die SuperBase in huis had, haalde ik mijn steenkool van Zolder van euhm, de zolder. Eén van mijn grote blokken is aan het uiteenvallen, de kleinste brokstukjes ben ik gaan vermalen en heb ik als pigment gebruikt. In SuperBase, en in verschillende soorten meer ‘normale’ bindmiddelen om acrylverf te maken.
Mijn eerste resultaten trokken op niet veel, maar gaandeweg kreeg ik een prachtige verf. Die is raar maar waar wel eerder bruin dan zwart. Donkerbruin, dat wel, tot heel donker bruin als ik een paar lagen over elkaar leg.
Et voila, bij deze de bewijzen dat ik het jaar goed begonnen ben. Nee, je krijgt geen foto van de weegschaal, en ook niet van een sportende An ;-). Ik ga me hier veiligheidshalve bij het artistieke houden. Alhoewel…
1) Foto’s van mijn nieuwe schilderijen om mijn portfolio bij te werken: check!
Bewijs B: say hello to “X14”, olieverf op doek, 70 x 90 cm, gemaakt in november ‘16. Bijnaam: Beringen.
Er hebben nogal veel nieuwe schilderijen de bijnaam Beringen gekregen, omdat deze reeks teruggaat naar mijn eigen oorsprong: Beringen dus. Daar komen mijn ouders vandaan, daar ben ik geboren.
Bij sommige schilderijen zie je dat aan hun kleur (rood/zwart), bij andere aan het beeldend onderwerp van het schilderij, bij nog andere schilderijen zit het in het gebruikt materiaal. Dikwijls is het een combinatie van 2 van de 3, zoals in X14 hierboven.
Of niet slapen, in mijn geval. Zondag opent mijn tentoonstelling Zwart Licht in de Bib én in GC De Plak in Diepenbeek. Nog nooit zoveel meters muur gevuld als voor deze tentoonstelling. Maar ze geraken vol, die muren, langzaam maar zeker.
De laatste schilderijen staan nog te drogen in mijn atelier, zondag hangen ze netjes te blinken voor St.-Barbara… en voor u, uiteraard!
Heel erg welkom op de feestelijke opening,
zondag 4 december om 15u30, Marktplein 24 A, Diepenbeek,
opbouw tentoonstelling Zwart Licht in GC De Plak Diepenbeek
Tentoonstelling “Zwart Licht” Schilderkunst en keramiek, An Vanderlinden
4/12/’16 tot 15/01/’17
in de Bib (Marktplein 24A) en GC De Plak (Servaasplein 14) in Diepenbeek.
PS: Spijt dat je mijn Sint Barbara tentoonstelling gemist hebt 2 jaar geleden? Goed nieuws, die steenkool kunstwerken kan je hier opnieuw bekijken.
Wel naar mijn vorige solo tentoonstelling geweest? Goed nieuws, op deze hangen een hoop nieuwe schilderijen!
Yep, vanuit mijn atelier. Mijn out-of-office staat op donderdag steevast ingesteld met de tekst ‘op donderdagen zit ik niet achter mijn pc maar werk ik mijn atelier’, en nu zit ik in mijn atelier te werken achter een pc, ‘t is wat. Een tablet pc’tje wel, geen echte, maar dat interesseert u wellicht geen hol, en terecht. (Ja ja, ik ben een echte dame, dat merk je aan mijn taalgebruik ;-))
Wat gebeurt er in dat atelier wil je weten, want dat soort nieuws bereikt u nog maar amper sinds mijn laatste tentoonstelling. Wel, vorig jaar heb ik heel veel gesmodderd, letterlijk en figuurlijk. Veel geëxperimenteerd, veel dingen gemaakt, weinig dingen afgewerkt. Dingen die ronduit mislukten ook, enfin, anders uitliepen dan ik voor ogen had, en niet ten goede. Hmmm … mislukten dus. Zo is er al bijna een jaar een steenkolen Barbara op een oplossing aan het wachten, en smeken er afgebrokkelde proefplaatjes op nieuwe versies.
Maar nu ben ik dus eindelijk nog eens toonbare dingen aan het maken, hoera. Het schiet niet erg op omdat ik het momenteel erg druk heb op werkgebied (Hoera! Brood op de plank! (en zo ken je meteen ook de reden waarom je niet meer van mij leest)) maar dat maakt de donderdagen des te plezanter. Had er u al iemand verteld trouwens dat bij kunstenaars rommel geen rommel is, maar ideëen die liggen te rijpen? Er is dus niets mis met al die dingen op mijn tafel ;-).
Boven mijn tafel zie je W2 (Houthalen) en W3 (Waterschei) hangen (je kan de foto vergroten door er op te klikken). Zo heb ik er nog meer, ook wat abstracter. En zo ben ik er nog aan het maken, enfin, dat ga ik zo meteen weer doen, zodra ik het ding waarop ik nu aan het tokkelen ben terug naar veiligere oorden gebracht heb. Een pc moet namelijk niet rijpen.
ontstaat er nieuw leven in mijn atelier. Er zat nog een versie in mijn hoofd te wachten, ze krijgt stilaan vorm. Spannend ;)
Van nieuw leven gesproken: terwijl ik steenkool aan het plakken ben geef ik mijn ongewenste atelierburen muzikale opvoeding. Als je binnenkort een stel spreeuwen tegenkomt die de volledige back catalogue van The Cure kunnen fluiten, weet je waar ze vandaan komen. Stuur ze niet terug naar mij a.u.b. wat het belooft ein-de-lijk een goed pruimenjaar te worden in mijn tuin. :-)
