toch als ge het grondig inpakt in krantenpapier en plastiek ;-).

Ik was helemaal vergeten hoeveel tijd er kruipt in het maken van mijn kleine St.-Barbara werkjes, toen ik besloot om nog eens een ‘voorraadje’ te maken, zodat ik er terug biscuit gebakken in huis heb liggen om te glazuren wanneer ik er zin in heb.
Wat ik niet vergeten was, was hoeveel vuiligheid zo klei in mijn schildersatelier nalaat, want het lag nog overal verspreid, in elke hoek en elke kier. Dus besloot ik na mijn laatste atelierschoonmaak om voortaan uit te wijken naar het FLACC (kunstenaarswerkplaats) voor het maken van mijn keramiek, toch voor het nat werk.

In het FLACC heb ik ook veel meer plaats, en er staan toestellen die ik niet heb, zoals een kleiwals, hoera! Gedaan met platen uitrollen met de hand.

En er staan ovens: hoera!

Wat nog meer hoera is: er staat er op dit moment zelfs eentje aan met St.-Barbara plaatjes in die ik de afgelopen anderhalve maand maakte :). Gisteren namelijk voor de eerste keer in mijn leven de oven geladen. En daarbij geleerd dat er veeeeel plaats is in zo’n oven.
Om de oven correct te kunnen laden heb ik de voorbije weken zelfs een cursusje ‘oven laden’ gevolgd in het Keramiekcentrum van Genk. Er komt wat vakkennis bij kijken, bij heel dat keramiekgebeuren. Vakkennis en… geduld. Dat laatste heb ik gelukkig wel ;-).