De start van mijn Artist Residency: verhuislift stress en paaseieren
Vandaag begin ik, met een half jaar vertraging, het verhaal van mijn Artist Residency in een gebouw van de voormalige steenkoolmijn van Beringen, België te vertellen. Iedere week lees je hier een weekverslag.
1 April
Mijn officiële residentie periode startte op 1 april, maar toen was het Pasen… Geen ideale dag om écht te beginnen, dus ben ik zoals het een goede Belgische betaamt, chocolade eieren gaan eten bij mijn ouders.
Maar voor 1 april was er wel al wat gebeurd…
In de maanden die vooraf gingen, bestelde ik grote doeken om op te schilderen, en een verhuislift om ze ter plaatse te krijgen. Vooral dat laatste baarde me zorgen. De plaats waar ik ging werken bevindt zich 16 meter boven de grond. Daar moest dan een poort geopend worden om ze binnen te halen. Ik had geen flauw idee hoe dat allemaal ging verlopen, en dat zorgde voor de nodige stress. Ik liet mijn doeken een week eerder leveren zodat ze zeker tijdig ter plaatse zouden zijn voor de verhuislift…
Woensdag 21/03/2018
HOERA! Mijn doeken zijn vanmorgen vroeg geleverd, en er staat er al 1 op de juiste plaats, verhuislift is niet meer nodig! Peter wou proberen of ze niet “gewoon” via de trap binnen konden. “Gewoon”: 100 trappen en een aantal moeilijk te nemen hoeken. Maar het is hen gelukt: HOERA!
Woensdag 28/03
Gisteren was de verhuisdag, zonder verhuislift :-)
Dat ging vlot, zoveel was het niet. In de omgekeerde richting gaat het meer zijn. Mijn andere doeken stonden nog in het ophaalgebouw, Dee & Jan hebben ze naar boven gesleept. Een paar bezoekersgroepen tegen gekomen. Het lijkt me een goed idee om mij buiten hun bereik, achter de rood/witte linten te zetten volgende week.
