Bonnekes bonnekes bonnekes
Elk kwartaal is van het datte, dan moet ik al mijn facturen verzamelen om ze aan mijn boekhoudster te overhandigen. Sommige kwartalen is dat simpel, dan zijn het enkel de maandelijkse vaste kosten en een accidenteel computeronderdeel. Maar het afgelopen kwartaal, ooooh zucht. De reden: bonnekes. Bonnekes van de brico, van de gifi, van de gamma, van de hubo, … kortom: bonnekes van winkels die op het eerste zicht niets met mijn beroep te maken hebben. En de dingen die erop staan, doen de gemiddelde mens ook eerder ‘Ja hoor, mooi geprobeerd.’ denken. Scharnieren? Lakverf? Schuurpapier? Verstuiver? Sierpleister!? Zucht. Hoe moet ik uitgelegd krijgen dat die dingen daadwerkelijk beroepsonkosten zijn zodat die bonnekes niet gewoon in de vuilbak belanden?
Ik doe een poging: op de foto hieronder zie je mijn kunstwerkje ‘Verloren Iconen 01’. Hoofdbestanddeel: hout: dat heb ik eerst geschuurd, dan aan elkaar gemaakt met scharnieren, geverfd met lakverf, en mijn penseel heb ik nadien uitgewassen in de white spirit van bonneke 531. Voila. Een beeld zegt écht zoveel meer dan woorden :-).
O ja: de sierpleister, die ben ik aan het gebruiken in het kader van mijn Project Steenkool (waarover later meer), en die verstuiver, die vind je terug op de tafel van mijn vorig bericht, die dient om de klei vochtig te houden.
En het spijt me dat ik je de factuur van de electrische zaag niet bezorgd heb, een paar jaren geleden. Want ik heb die blokjes hout zelf uit een palet gezaagd dat wortel stond te schieten in de garage. Toen ik dat kocht wist ik zelf nog niet dat ik er zo’n rare dingen mee ging doen. ;-)
