een fijne “St-Baar”!
“In de naam van mijn vader, mijn grootvader en hun vrienden” (f1/02)
Acrylverf, steenkool en stenen van de terril op keramiek, 2017
De keramieke plaat maakte ik al in 2012, maar ik was niet content van de glazuur. Nu beschilderd met Black 2.0,
met mijn steenkoolverf en met gewone acrylverf. De stenen zijn afkomstig van de terril van Beringen (ik ben op een steenworp van die terril geboren ;)
dat is een heel gewone dag in mijn atelier :-)
Ik ben nog altijd aan het proberen om de mooiste zwarte verf te maken, en ik heb een versie waar ik heel erg content van ben. Het is een prachtig zwart, wat fluweelachtig van textuur, en echt heel heel erg donker. Hoe donker, dat vertel ik nog wel eens :).
Nu ben ik vooral bezig met de beste manier te zoeken om er een iets grotere hoeveelheid van te maken, want ik heb grote plannen volgend jaar… en daar heb ik veeeeeel verf voor nodig.
Er hangen ondertussen heel veel meer werken op de groepstentoonstelling “Erfgoed” van vzw Mine-Art (de foto toont maar een stukje van de zaal), maar om die te zien te krijgen moet je naar Casino Waterschei.
Vandaag en morgen open van 10 tot 18 uur.
De tentoonstelling loopt nog t/m 16 juli en is van di-vr open van 13-18u.
Een 70-tal kunstenaars maakten een spiksplinternieuw schilderij voor deze tentoonstelling met als thema Erfgoed. Dat wazig gemaakt schilderij op de voorgrond, dat is mijn nieuw werk. In het echt is dat dus niét wazig ;-).
OPEN: 2 t/m 17 juli ‘16
za-zo van 10-18u | di-vr van 13-18u
Casino Waterschei, André Dumontlaan 2, 3600 Genk
Zoals ik in deel 1 schreef, vroeg Semple’s assistente me dus of ik al iets gemaakt had met mijn zwarte steenkoolverf. Ik was aan een paar werken bezig, stuurde wat tussentijdse foto’s en werkte als een bezetene verder om eindresultaten te kunnen tonen. Dat lukte een paar weken geleden.
Het probleem is dat een foto echt niet weergeeft hoe donker, hoe zwart die verf is. Dus maakte ik ook video’s, maar omdat die maar met een kleine fotocamera (geen reflex) gemaakt zijn, geven ook die niet goed weer hoe raar dat erg zwarte zwart is. De camera trekt de kleur altijd op (maakt het lichter).
Dit werk maakte ik met mijn steenkoolverf, en Black 2.0. Ik heb er een ‘steenkoolvatje’ aan gehangen zoals bij mijn keramieke St-Barbara’s. Als je het werk in het echt ziet (*), zie je vanop een beetje afstand niet meer dat er een 3D voorwerp op het doek kleeft, dan lijkt het gewoon een plat rond vlak.
Welke verf waar gebruikt is, geef ik aan in onderstaande video:
(Klik hier om de video rechtstreeks in YouTube te bekijken)
is dit St.-Barbara werkje: “In de naam van mijn vader, mijn grootvader en hun vrienden” f2/07,
Acrylverf en steenkool op keramiek, An Vanderlinden, 2017.
Ge wilt niet weten hoe lang ik hier aan gewerkt heb. Black 2.0 is heel erg mat, en heel erg moeilijk te “verlichten”. Het verschil in matheid tussen gewone zwarte acrylverf zoals je die kan kopen in de kunstenaarsbenodigdheden winkel, en Black 2.0 is echt groot.
Om overgangen tussen licht en donker te krijgen voor dit werk, mengde ik Black 2.0 met gewone zwarte (kunstenaars)verf, en met matte medium, in verschillende gradaties. Maar zo donker, daar kan een oog niet op scherpstellen, dat is echt mega vervelend om binnen de lijntjes te blijven. Ik heb er vergrootglazen moeten bijhalen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het feit dat verf die nat is blinkt, terwijl ik overgangen maakte in matte verf, het resultaat liet zich dus niet echt voorspellen. Lagen, lagen, lagen en nog eens lagen verf zijn dit boven elkaar, tot ik het gewenste effect had.
Veel van de “lichtgevende” delen in dit werk, is gewone zwarte verf, verdund met gewone mediums. Hier en daar heb ik een blinkend medium gebruikt voor een accent, maar dat krijg je te zien in onderstaande korte video (Klik hier om hem rechtstreeks in YouTube te bekijken)
Zwart. Ik heb er nog veel over te vertellen, dus wordt vervolgd. Maar niet nu: nu moet ik echt dringend gaan verder werken in mijn atelier.
(*) het effect is goed zichtbaar in normale lichtomstandigheden. Als je een spot richt op dit soort schilderij, gaat de gewone zwarte verf bijna een spiegel lijken, en Black 2.0 grijs. Het is dus nog veel lichter dan Frederik De Wilde’s Nanoblack. Maar dat is dan weer geen normaal bruikbare verf, maar een coating. Dit is acrylverf.
On-ge-lo-felijk vind ik het van mezelf, dat ik hier al zo lang niets meer over mijn zwart geschreven heb, terwijl ik er dagelijks mee bezig ben. Zoals ik onlangs schreef ben ik mega enthousiast over mijn laatste ontwikkelingen, maar jullie missen een paar maanden testen die eraan vooraf gingen, dus hier eindelijk een korte samenvatting van heeeel veel dagen werk. Deel 1.
In mijn review van Black 2.0 las je “mijn eigen zwart pigment (waarover later meer) + Super Base = nog iets zwarter.” MIjn eigen zwart pigment, dat is, (tromgeroffel) (vervelende stilte) (ingehouden spanning) … (nog een beetje wachten) (zeg het dan, zeg het!)… tatataaaaaa: steenkool!
Ok, je had het kunnen raden, mij kennende :-).
Ik was al lang van plan om verf te maken met steenkool als pigment, het arriveren van Black 1.0 (Beta) en Super Base was het zetje dat ik nodig had om het écht te doen. Dus zodra ik die SuperBase in huis had, haalde ik mijn steenkool van Zolder van euhm, de zolder. Eén van mijn grote blokken is aan het uiteenvallen, de kleinste brokstukjes ben ik gaan vermalen en heb ik als pigment gebruikt. In SuperBase, en in verschillende soorten meer ‘normale’ bindmiddelen om acrylverf te maken.
Mijn eerste resultaten trokken op niet veel, maar gaandeweg kreeg ik een prachtige verf. Die is raar maar waar wel eerder bruin dan zwart. Donkerbruin, dat wel, tot heel donker bruin als ik een paar lagen over elkaar leg.
Op 25 juni wordt er in Winterslag herdacht dat het 100 jaar geleden is dat steenkoolproductie begon in Limburg. Iedereen, oud-mijnwerkers in het bijzonder, welkom!
Om 10.28u wordt de Last Post geblazen in de Schachttoren Put 1.
Om 11u kan je de door de Provincie gerestaureerde film ‘50 jaar Winterslag’ bekijken in de Euroscoop.
Er is de voorstelling van een stripboek, een gedichtenboek, mijnwerkersbier, … . Een receptie, en, indien je je op voorhand inschrijft, een Mijnwerkersmaaltijd. Een heel programma dus. Je leest er al wat meer over op de uitnodiging, maar echt àlles kom je te weten als je mailt naar mine-art@telenet.be. Ook jezelf inschrijven voor deze dag doe je via dat mail adres, of telefonisch via 0477 338555 (Xavier Huygen).
Een week later, 1 juli, wordt er in het Casino van Waterschei een groepstentoonstelling geopend met als thema het mijnerfgoed. Een 60-tal kunstenaars namen de uitdaging aan om speciaal voor deze tentoonstelling een werk te maken op hetzelfde formaat doek. Rara, wie zou daar aan meedoen? ;-)
Leeg. De muren in de Plak zijn weer leeg. De muren in de Bib zijn weer leeg. Het geheugenkaartje van mijn fototoestel: leeg.
De fotomap op mijn computer: vol. Net zoals mijn logeerkamer bezet door schilderijen.
Het is dus maar om te zeggen dat ik nog bezig ben met de foto’s, en jullie nog eventjes geduld moeten hebben voor mijn portfolio weer up-to-date is. Maar hier is alvast:
X8 (120 x 100 cm), en op dit moment 1 van mijn favoriete nieuwe schilderijen. De dikke steen die erop hangt is afkomstig van de Terril van Beringen. De structuren die je ziet zijn delen van de Beringse schachtbok.
