Nog nooit vond ik het begin van een nieuw jaar zo makkelijk als dit jaar. De reden: goede voornemens. Jaar na jaar maakte ik er liever geen, omdat het toch altijd dezelfde waren. Het feit dat die goede voornemens altijd dezelfde waren, werkte niet bepaald hoopgevend. En ook niet echt motivered.
Tot dit jaar. De eerste keer dat ik in december iemand op de radio hoorde vragen “Wat zijn jouw goede voornemens?” kromp mijn maag een paar seconden in elkaar, om ietsje later te denken: “Jippie, ik hoef er dit jaar geen te maken!” In 2016 ben ik namelijk een dikke 10 kg afgevallen, hoera!! Daarnaast heb ik heel veel meer gesport, en heb ik veel meer gedaan wat ik altijd zou willen doen, namelijk met kunst bezig zijn (enfin, toch de 2e helft van het jaar, de eerste helft heb ik voor brood op de plank gezorgd). Taak volbracht :-).
Het heeft een hele week geduurd, voor ik mij de bedenking maakte dat het dan nu misschien tijd was voor àndere goede voornemens…
Hmmm…. Is dat zo? Ik vind dat wat jammer eigenlijk, mensen die iets behaald hebben dat ze al jaren willen, en dan in plaats van ervan te genieten, zich alweer een nieuw doel stellen. Een mens moet af en toe op zijn lauweren rusten. Maar niet tè lang, want dan vliegen die kilo’s er weer aan, mezelf en mijn eetlust kennende :-).
Dus mijn goed voornemen voor dit jaar: doordoen zoals ik bezig was. En dat heb ik deze week alvast erg goed gedaan. Straks de bewijzen. Of morgen. Of volgende week. Want elke keer ook écht een nieuw blogbericht schrijven als ik dat wil doen: dàt is nog een werkpuntje ;-).
