OK, ik weet het, vanavond is al een héle week geleden dat Racing Genk die kampioenen titel binnenrijfde, maar ik kan het niet helpen, minstens 10 keer per dag brult het nog in mijn hoofd: FOOOOOOORZA RACING! Ik sta er mee op en ik ga ermee slapen: FOOOOOOOOOORZA RACING! Man wat een match! Wat een spanning! En wat een vreugde na het affluiten, de ontlading!
 |
 |
 |
FOOOOOORZA RACING!
ZO een titel voor een tentoonstelling, en dat op ZO’n locatie (C-Mine Genk & het atelier van Piet Stockmans), dat werkt voor mij als honing voor een beer, of zoiets 
. Als degene die onder zo’n titel dan ook nog eens de Limburgse grootmeester van het zwart is, oftewel Ado Hamelryck, dan kon het niet anders of ik moest dat gaan bewonderen. Ook Mijnen bezoeken hoort tot project steenkool, moest dat nog niet duidelijk zijn ;-). Man man man, wat een locatie! Schit-te-rend gewoon. (de foto’s hieronder kan vergroten door erop te klikken)
Schilderen met klei, het is zo eens iets anders. Sterker nog: het is compleet iets anders. ZO anders, dat ik het zelfs zonder nadenken ‘verven’ noemde in de titel, terwijl het wel degelijk om ‘schilderen’ gaat, en ik mij al heel mijn leven vreselijk erger aan het door elkaar gebruik van die termen. (Voor de onwetenden onder jullie: ‘verven’ is een laag verf op iets zetten, zoals op een muur. Een muur, een kamer, een huis VERF je. ‘Schilderen’ is iets meer doen met die verf, een schilderij maken. Zo, blij dat deze kwestie bij deze eindelijk verduidelijkt is 
.)
Soit, ik ben deze week dus uuuuuuuuuuuuren bezig geweest met verven, euh, schilderen met klei, dagen aan een stuk. Op witbakkende leerharde klei met zwartbakkende klei. En mengels van die 2, veel mengsels. Echt makkelijk gaat dat niet, met al die korrels. De manier waarop mijn penseel aanvoelde leek op de weerstand die je voelt als je met een verfborstel over een bakstenen buitenmuur gaat. Maar het was wel plezant eigenlijk, zo nog eens iets, euh, herkenbaars schilderen, dat was echt wel lang geleden. Wat het was, dat kom je nog wel te weten, als de tijd rijp is. Wat in keramiektermen bijna zoveel betekent als: tegen dat het gebakken is ;-).
