Itterrock 2008 : het verslag
Het was een merkwaardige avond gisteren in Opitter, zacht uitgedrukt.
Luc Van Acker had blijkbaar al lang niet meer opgetreden, en ook herbeginnen is moeilijk. Een paar tips, beste Luc: stop niet na élk nummer om iets te zeggen, zo krijg je nooit het vuur in de zaal. Probeer ook niet meer om mensen oooooooooh te laten zingen na ‘do you think I’m sexy’. En probeer dat zéker geen 2 keer na elkaar. Maar voor de rest: keep going!!
Ik kende Luc Van Acker van zijn solo album. Er hing iets als een poster van ‘The Ship’ op mijn kamer, lang geleden. Wat ik duidelijk niet wist (of toch niet meer :-), is dat dezelfde Luc Van Acker ook achter Revolting Cocks zat. En Ministry. En wat me helemaal blij maakte was dat hij ook daar nummers van speelde! Blijkbaar ken ik àlle obscure new-wave groepen van vroeger nog, want het leek soms wel op een eighties muziekquiz, dat optreden. Wie kent er die groep nog? en hup daar speelde ie een nummer van die groep. Maar altijd op zijn eigen manier, en altijd beter dan het origineel. Buiten obscure groepen passeerden er ook bekende, zoals Depeche Mode met een scherp randje: heerlijk! Er was een nummer waar ik de titel helaas niet van ken, dat over ging in een nummer van Underworld. Subliem gewoon! Naar het schijnt was dit het eerste optreden van zijn nieuwe tournee. Het kan dus alleen maar nog beter worden. Allen daarheen zou ik zo zeggen!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=X6aimibFW3U]
Schmutz daarentegen heeft de tand des tijds met glorie doorstaan. Uiteraard zijn ook zij 20 jaar ouder geworden, maar hun enthousiasme hebben ze bewaard. Het liep gesmeerd, de zanger is nog steeds even goed bij stem en de vonk sloeg terecht over naar de zaal.
Voor alle mensen die hun platenspeler weggedaan hebben: Lipservice is eindelijk ook uit op CD. Zelf hou ik het bij mijn oude, gesigneerde vinyl versie :-)
The Bollock Brothers hadden net als Luc Van Acker technische problemen. Wat ook bij hen tot het gevolg had dat ze in het begin om de haverklap moesten stoppen, en rare dingen begonnen te doen, zoals daar zijn: beweren dat ze de Rolling Stones waren (om dan daar een stukje van te zingen), beweren dat ze de Sex Pistols waren (om daar dan een volledig nummer van te spelen) om uiteindelijk het podium maar helemaal te verlaten… en nog wat later door de micro te vragen of er nog iemand een amplifier in hun cammionet had staan die ze mochten lenen?
Eens de reddende engels van Schmutz hun versterker terug op het podium stond volgde er een strak, maar kort optreden. Gelukkig kwamen ze nog terug, en toen wisten ze niet meer van ophouden. Na nog een handvol echte Bollock nummers begon de zanger zich vragen te stellen: “Should I stay or should I go?” geen duidelijk antwoord uit de zaal. Wat zorgde voor een “Beeld u in dat wij het podium verlaten hebben, en jullie zijn allemaal naar huis, ok? Everybody has left the building. Dan gaan wij nu wat jammen en jullie zijn er dus niet meer” Wat volgde was onder andere een nummer van Eric Clapton door The Bollock Brothers. Het moet zowat 3u geweest zijn toen ze uiteindelijk dan toch stopten. Zoals ik al zei in het begin: het was een merkwaardige avond.
En ja, ik het weet, mijn foto’s trekken helemaal op niks, wat wil je met enkel een gsm in de hand. Gelukkig waren er fotografen genoeg, en kan je nu prachtige foto’s bekijken op de site van fotograaf Hans Coppens. Wel erg ver naar beneden scrollen om bovenstaande groepen te zien, er was eerder op de dag namelijk ook al een heel programma. Voor een iets jongere generatie, neem ik aan :-)
